In memoriam

Cibelle, Perla, André en Loes

Tessy 

Tessy kwam bij ons wonen op 16 januari 2011. Ze was toen 1,5 jaar.

We haalden haar op in Apeldoorn en binnen de kortste keren was ze helemaal thuis.

Wat hebben we samen veel plezier gehad, en lief en leed gedeeld.

 Ze kon achtjes sprinten als geen ander en leek onverwoestbaar.

Stiekem gingen we ervan uit dat ze de 16 wel zou halen. 

Maar afgelopen herfst waren er gezwelletjes rond haar tepels. De operatie ging goed en ze was snel weer op de been, maar na een tijdje bleek toch de fut eruit. Wandelen ging eigenlijk niet meer, er bleken weer nieuwe gezwellen en een longfoto begin juni wees uit dat de kanker ook was uitgezaaid. 

Daarna hebben we gelukkig nog 5 mooie weken gehad, waarin we Tessy nog lekker konden verwennen. 

Vorige week kreeg ze steeds meer moeite met ademhalen en op 13 juli hebben we toch de verdrietige beslissing genomen om haar te laten inslapen. 

Tessy was de beste en we zullen haar nooit vergeten!

Mei 2016 is Malagus, op elfjarige leeftijd bij mij gekomen.
Een klein, vrolijk zonnetje, die van mij de naam Nol kreeg.
Ondanks allerlei enge ziektes heeft hij het gepresteerd om gewoon van ouderdom dood te gaan (6 december 2022).
Malagus kwam als de opvolger van de liefste hond van de wereld.
Mijn Nollebol is gegaan als de allerliefste hond van de wereld.

Loes Verhoef

In memoriam Stella 

Wat een groot verdriet. Onze lieve trouwe Stella is er niet meer. In mei 2007 kwam jij (waarschijnlijk was je toen een jaar of twee) vanuit Roemenië in ons leven en sinds die tijd zijn we onafscheidelijk geweest. De eerste vijf jaar waren we met z’n drietjes (met natuurlijk ook de twee poezen), maar de gezinsuitbreiding met twee dochters heb je ook glansrijk doorstaan. Wat vond je het altijd gezellig in onze “roedel”. Je bent tot op hoge leeftijd superfit geweest en vond het heerlijk om lang te wandelen met ons. En als Haagse hond vond je het strand en de duinen helemaal fantastisch. Maar langzamerhand werd toch zichtbaar dat je echt oud aan het worden was. Alles ging moeizamer en de wandelingen werden korter en korter. Ook mentaal ging je hard achteruit. Vorige week ging het in één keer heel snel. Je kwam nauwelijks nog de straat uit voor een wandeling en ook binnen leek het allemaal langs je heen te gaan. Afgelopen vrijdag konden we bij de dierenarts maar tot één conclusie komen. Verder lijden wilden we je besparen. Je bent die vrijdagochtend 1 juli 2022 vredig overleden. Het verdriet en de leegte is immens maar wat kijken we terug op een lang en geweldig leven met jou samen. Lieve Stella dankjewel voor alles. We zullen je nooit vergeten. 

Familie Van Motman 

We hebben 11 jaar genoten van Guido. Hij had veel vriendinnen en vriendjes.
Op de camping werd hij kinderlokker genoemd: veel kinderen kwamen steeds bij ons om met Guido te knuffelen en te spelen.
We hadden wel daarvoor goede afspraken met de kinderen gemaakt, zodat Guido ook wel rust kreeg. We zijn samen vaak verdwaald in het bos en op het strand. Het panbos in Den Dolder was wel je favo. Zeker bij de zandvlakte om daar te spelen met andere honden. uren konden we daar zijn met jou. Helaas werd je lijf steeds ouder. Je koppie niet, die bleef jong. We missen je schat! Tot ooit. Dan gaan we weer samen spelen, wandelen en knuffelen.

Benny, Maryke en Luana Harmsen

Wiolka

Slaap zacht onze lieve prinses

Venray 21-12-2020

In oktober 2014 hebben wij Toby (toen Joeran genaamd en rond de 6 jaar oud) in Utrecht opgehaald. Nu na ruim 6 jaar hebben wij vandaag afscheid moeten nemen van een ontzettend lief, sociaal maatje, familielid wat ons erg veel verdriet doet. Hij kon niet meer…Ouderdomskwalen. Toch hopen we dat het verdriet een plek kan krijgen door jouw op tijd te hebben laten gaan. Pijn en kwakkelen is nl geen goed hondenleven, vandaar onze beslissing om hem RIP te laten inslapen, wat een impact…. Toby vond het een feest om met ons mee op vakantie te gaan in “het busje” lekker dicht bij elkaar. We hebben samen gelachen, gerend, gewandeld en heel wat meegemaakt. Wij hopen dat je in de hondenhemel net zoveel vrienden maakt en mensen en dieren verbindt als dat je op deze aarde deed Toby. Best Friend Ever, RIP

WE ZULLEN JE NOOIT VERGETEN

Leon, Yvon, Pim, Luuk en poes Woody

Op 15 juni 2020 hebben wij onze lieve Moenda in laten slapen. Moenda is vanaf 1 april 2007 bij ons gekomen. Ruim 13 jaar hebben wij haar mogen meemaken. Zij is met onze Duitse herder Nero opgegroeid en na zijn overlijden met Noah. Twee jaar heeft het geduurd dat zij een binding met ons kreeg. Eerst was ze bang voor kinderen maar toen kleindochter Lisa was geboren en wat ouder werd dartelde ze vrolijk tussen Lisa en haar vriendinnetjes om uitgelaten te worden. Ze bleef wantrouwend als ze iemand niet kende die bij ons binnenkwam. Ziek was ze nooit. Toen ze de laatste tijd door haar achterpoortjes begon te zakken en ook nog eens met haar koppie scheef liep, vonden we het nodig om de dierenarts te raadplegen. Na overleg leek het ons voor haar beter om haar in te laten slapen. Maar wat een moeilijke beslissing. En wat missen we haar verschrikkelijk. Maar we proberen flink te zijn door te denken dat ze een mooie tijd bij ons heeft gehad en dat ze ons leven verrijkt heeft met haar lieve snuitje. Dag lieve, lieve schat, we zullen je nooit vergeten. Leo en Hilly Posthumus

Rudy ( * 5-5-2008 – NL september 2010 – † 22-05-2020) In september 2010 kwam jij bij mij wonen. Een mannetje dat onzeker en bang was voor mannen kwam te wonen bij… jawel, een man. Ook liep je mank omdat een gebroken poot in het verleden niet was gezet. Langer dan 15 minuten kon je niet wandelen. Maar met rust en veel aandacht was die angst gauw over. En langzaam opbouwen heeft er voor gezorgd dat je (zelfs een week voor jouw overlijden) heerlijk 45 minuten kon wandelen. In het bos struinen was jouw grote hobby. Veel vriendjes heb je in die jaren gehad. Met allen kon je goed opschieten. Maar de dikste maat kwam in december 2017 in jouw leven: een klein brokje energie van 9 maanden die jou gauw om haar pootje had gewonnen. Ook op jouw oude dag kreeg zij het voor elkaar dat er gedold en gedraafd werd. Je had een vele bijnamen: vooral rooie en drambo werd vaak gebruikt. Want drammen, dat kon je. Met als resultaat dat de volgende wandeling toch zowat steevast 15 minuten eerder gelopen werd dan de geplande tijd. Steeds maar om een kroel vragen totdat er opgestaan werd. Lukte dat toch niet, dan was het ook goed. Regelmatig maakte je allerlei geluidjes. Als je met jouw vriendinnetje aan het spelen was, waren het net een motortje en leeuwinnetje die bezig waren. En niets leukers dan om na onze maaltijd zachtjes te gaan piepen en brommen. Nadat er werd gereageerd, gaf je weer een ander brommetje. Een heel spel van geluidjes geven. Alles mocht op dat gebied, behalve blaffen. Zo ontstond een heel repertoire. Thuis blijven was geen probleem, maar het allermooiste was als je lekker mee kon. Op een wandeling, met vakantie. Je hebt veel avonturen beleefd en vond het leven geweldig. Zelfs op jouw 12e verjaardag oogde je nog als een jonge hond. Wel wat grijs om de snuit, maar in doen en laten bleek uit niets dat je al op leeftijd was. Helaas gooide een blaasontsteking en -gruis begin april roet in het eten. Medicijnen en speciaal voer brachten soelaas. Maar kort daarna begon de ontsteking weer. De nieuwe kuur hielp onvoldoende. Er bleek kanker in het spel te zijn. Jij wilde nog wel, maar jouw lichaam gaf aan dat het op was. Daarom hebben we het trieste besluit moeten nemen jou jouw vrijheid te geven en op vrijdagmiddag heb je de laatste reis gemaakt. Door de Corona mocht het niet binnen. Toch was dat wel mooi en sereen: op een zacht bedje achterin de auto had je uitzicht op moeder natuur en liet je het leven makkelijk los. Jouw vriendinnetje heeft uitgebreid afscheid van jou genomen en daarmee is het tijdsperk Rudy helaas tot een einde gekomen. Makkertje, bedankt voor jouw liefde en kameraadschap al die jaren. Karel en Geja

Lieve, mooie, gezellige, geweldige Mees.
We kregen je als Ziba, maar je werd al snel ons Meesje, Burgemeester, Dobby en mijn Lievie.

Ik heb je mogen zien opbloeien. We hebben samen avonturen beleefd, gespeeld, geslapen, gegeten en vele uren geknuffeld. De hele familie mist je, ons lieve vriendinnetje.

Ik heb het je al vele malen eerder gezegd: ik heb je lief en bedankt.

Liefs, je lot.

Fiona juni 2014 – 17 oktober 2018

Lieve Fiona,
Het is zo stil.
Jouw liefde bewaren we als voetstapjes in onze harten!
Je baasjes.

We schrijven 9 november 2011, de datum dat we Tico officieel hebben geadopteerd hij stond op de site van Dutchy Adoptions onder de naam Alfred, ongeveer 9.5 jaar oud. Een redelijk bejaarde zwart grijze jongen, maar dat bejaarde was geen reden om voor Alfred te kiezen. Tico was een einzelgänger een beetje op zichzelf, maar niet agressief naar andere honden en de katten bij ons thuis liet hij links liggen. Op 28 maart 2018 hebben wij Tico helaas moeten laten inslapen, het koppie ging nog wel, maar zijn lichaam liet hem in de steek, door de atrose kon hij op het laatst niet goed meer lopen en staan. Onze dierenarts heeft Tico bij ons thuis op een rustige en waardige manier laten inslapen, daarna hebben we hem naar het dieren crematorium gebracht. Tussen 2011 en 2018 heeft Tico met volle teugen kunnen genieten van het hondenleven, de vele weekends en vakanties in Drenthe, want de honden gingen altijd mee naar de boscamping in Dwingeloo. Vele mooie wandelingen hebben we daar gemaakt, Tico genoot het volle teugen van, en altijd hield hij zijn baasjes nauwkeurig in de gaten. We hebben nooit problemen gehad met Tico, hij was zoals hij was een einzelgänger, gek op zijn bak eten, die je zo weg kon halen als hij stond te eten, geen baknijd of anders. Met de andere hond had hij weinig “binding” even ruiken aan de neus of kont en daar bleef het bij, geen knokker of anders, de aandacht was echt voor zijn baasjes. Als baasjes zijn we dankbaar dat Dutchy Adoptions ons de kans heeft geboden Alfred/Tico te kunnen adopteren, we hebben er geen minuut spijt van gehad.

Rust zacht Tico, je baasjes Hans en Loes

IN MEMORIAM SABA.

Op 14 maart 2010 kwam om 18.00 uur een kleine bedeesde BOXER bij ons binnen,wij waren gelijk verliefd op het beestje, die ons zoveel liefde en geluk zou brengen.
Eigenlijk gelijk bij ons gewend en vrolijk, zijn eerste uitje was naar het strand vanBloemendaal waar zij voor het eerst mocht los lopen en dat deed zij uitbundig,achter de paarden aan en achter alles wat maar snel ging.
Velen jaren hebben wij met haar gewandeld in Nederland en daar buiten met alshoogtepunt Oostenrijk in de bergen HEERLIJK.
De wandelingen op de Veluwe waren ook een hoogtepunt en Drenthe niet tevergeten op ons zomerverblijf, heerlijk in het gras liggen rollen. In het Amsterdamsebos was Saba bekent als SUPER GRILL dat in verband met haar tuig en in de buurt waarwij wonen ook SABA daar ook veel vrienden waarmee zij kon spelen en rennen in hetlosloop gebied van het park.
Het verlies van onze Saba kwam hard aan, in een korte tijd en zij ging heel snel achteruit.
Wij missen onze Saba heel erg, zij laat een groot gat achter waar wij het heel moeilijkmee hebben, maar wij weten dat het de juiste beslissing was en in de hondenhemelis zij weer samen met haat vrienden welke haar voor zijn gegaan.
Saba wij zullen je nooit vergeten net zoals je voorgangers,

RUST ZACHT ALLERLIEFSTE SABA.

Je baasjes Tilly en Wim

Op 31 augustus 2013 kwam de 13-jarige Roedy in Nederland aan. We hebben 4 jaar voor hem mogen
zorgen en zijn dankbaar dat hij ondanks zijn ouderdomskwalen toch nog 17 jaar mocht worden. Hij is rustig ingeslapen, maar we missen hem erg.

Het zal stil zijn en leeg.
Er zal verdriet zijn en pijn.
Er zal dankbare herinnering zijn,
die als een heldere ster de nacht
verlicht, tot diep in de morgen.

Joop en Joukje Brienne.

Lieve Leda,

Je hebt een mooi leven gehad, geen angst meer.
Veel liefde gegeven en veel mooie herinneringen.
Het is zo snel gegaan.
We missen je.

Cindy en Anthony

Ook al was het maar zes jaar, wij zijn dankbaar dat juist wij 6 jaar van jou hebben mogen genieten. Rust zacht lieve Terry.

Beertje

Hij droeg zijn lot blijmoedig en bleef tot het laatst toe een fantastische vriend. We missen hem enorm.

Geschreven door Lotte:

Lieve Sammy,

we hebben je 1,5 jaar bij ons mogen hebben..
Veel te kort eigenlijk maar we hebben van je genoten!
Na een strijd van een half jaar waarin niemand geloofde dat je wat mankeerde,
oa omdat je je zo sterk hield was je nu toch echt op.
Rust zacht meisje

Geschreven door Albert:

Lieve Sammy,

Rust in vrede, we zullen je nooit vergeten.
Moge je rust vinden in de omgeving waar je nu bent.

Uit het oog, maar zeker nooit uit het hart.
We houden van je.

Gemaakt door Ingrid Alsemgeest (opvanggezin van Sammy in haar puppentijd):

Klik hier om een mooi gedicht voor Sammy te zien

Laika

Hoe kort ze ook bij ons is geweest, zij heeft laten zien wat de onvoorwaardelijkeliefde van een hond is. Door haar hebben wij weer een hond uit het asiel geadopteerd zijn naam is Pim.

Lieve Tina,

Als sterren treden waren
dan bouwde ik een brug
Ik klom dan snel naar boven
En haalde je meteen weer terug

Tina, bij ons gekomen om voor altijd lief te hebben

Zeg me dat je nooit weg zult gaan
Dat kan je niet beloven.
Maar als ik aan je denk, zal ik je zien,
heel even in de verte.

Slechts 5 maanden heb ik van je kunnen genieten.
Maar ik ben zo ontzettend blij dat ik dat heb mogen doen.
Sterk tot op het allerlaatste moment, je kon niet verder, maar wilde ook niet gaan.
Een beslissing die ik heb moeten nemen, met zoveel pijn.
Slechts 5 maanden zijn we samen geweest maar vanaf de eerste dag leek het wel of e er altijd al was geweest.
Hoe jij je heb aangepast in een gezinsleven, de liefde die jij gaf.
Mikolaj was terecht een hele bijzondere hond!!

Mikolaj 1996-2010

IN LOVING MEMORY

M I T C H (Murzynek)
1998 Polen – 3-4-2010 Holland.

Do not stand at my grave and weep
I am not there; I do not sleep.
I am a thousand winds that blow,
I am the diamond glints on snow,
I am the sun on ripened grain,
I am the gentle autumn rain.
When you awaken in the morning’s hush
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circled flight.
I am the soft stars that shine at night.
Do not stand at my grave and cry,
I am not there; I did not die

Dowidzenia lieverd, ik zal je zo missen.
Dzieki voor al je liefde, kogancho, for ever