Pellé (Moppie)

Pellè, onze “1 april grap”
Op zoek naar een tweede, wat oudere, hond kwamen op internet Dutchy Adoptions tegen en zagen daar Moppy, een 7 jaar oude kruising, een reu, die ons een goede kandidaat leek.
Door de stichting werden we goedgekeurd als “pleegouders” en we mochten Moppy adopteren, het zou echter nog een maand duren voordat hij naar Nederland zou komen. Het duurde een eeuwigheid!
Ondertussen hadden we een nieuwe naam voor hem bedacht, hij zou Pellè gaan heten, naar de Feyenoordspits Graciano Pellè.
Vol trots lieten we aan onze familie de foto´s van Pellè zien en vertelde dat hij op 1 april naar Nederland zou komen. Niemand geloofde ons en dachten dat het een 1 april grap was…….

Op 1 april reden we met onze andere hond Fly achterin de auto naar Apeldoorn om Pellè te verwelkomen.
Lang hoefden we niet te wachten, op de parkeerplaats vlakbij de Mc Donalds waar we een heerlijke milkshake hadden gehaald, want al snel kwam het busje, na een 9 uur lange reis, aan rijden.

Pellè werd uitgeladen en deed gelijk een grote plas en vroeg zich vast af waar hij in hemelsnaam beland was, in Polen lag er namelijk sneeuw!
Fly zat nog in de auto en met Pellè tussen de benen voorin reden we naar een dichtbij wandelgebied.

Daar ontmoeten Pellè en Fly elkaar en dat ging goed. Na een lekkere wandeling gingen we op weg naar huis, een uurtje rijden ongeveer.

Het was avond geworden toe we thuis waren en Fly had nog niet gegeten. Er was ons verteld dat het zou kunnen dat Pellè niet zou eten vanwege de hele commotie en omdat hij nog moest wennen. Nou niets was minder waar! Zijn bak ging schoon leeg!
We merkten dat Pellè Fly wel erg interessant vond, alsof hij een teefje was, maar dachten dat dit wel over zou gaan.
Toen was het tijd voor de ontmoeting met onze 2 katten Dizzy en Jippie. Dat ging buitengewoon goed van beide kanten!
Ook het lopen aan de riem tijdens het uitlaten ging probleemloos, hij trok helemaal niet!
Het “probleem” kwam toen we wilden gaan slapen. Pellè bleef piepen, janken en blaffen nadat we naar boven waren gegaan. Logisch, want opeens in een vreemde omgeving alleen gelaten worden is niet leuk. Afijn, Arco, de man des huizes, ging naar beneden om bij Pellè op de bank te gaan slapen, maar omdat Pellè geen rust kon vinden heeft hij uiteindelijk zowat de hele nacht wandelend doorgebracht.

De volgende ochtend was Pellè heel opdringerig tegen Fly, en liet zich niet ontmoedigen door de snauwen en de tanden die hij te zien kreeg. In paniek, omdat we het zagen eindigen in een vechtpartij, belde we met de Stichting, maar kregen niemand te pakken. Uiteindelijk werden we ´s avonds teruggebeld. Waarschijnlijk had Fly door zijn castratie een soort teven luchtje bij zich wat Pellè geweldig aantrekkelijk vond. We kregen de nodig tips, die al vrij snel goed werkten. Nacht twee ging iets beter dan de vorige, Pellè sliep heerlijk met Monique, de vrouw des huizes, op de bank naast zich.

De volgende dag gingen we, al wandelend, bij onze familie op bezoek om het bewijs te leveren dat het toch echt geen 1 april grap was geweest! Nu werden we wel geloofd!

Voor een hond die aan de ketting heeft geleefd bij zijn oude baas (hij mocht wel af en toe naar binnen volgens zijn profiel) en zeker een jaar in het asiel in Polen te hebben gezeten was het voor ons erg bijzonder dat Pellè zindelijk was! Geen enkele keer heeft hij iets binnen gedaan! Ook eten en drinken deed hij goed. Alle speeltjes werden verzameld waartussen meneer in slaap viel, althans totdat iemand opstond, want dan stond hij alweer overeind. Van beide kanten moest er nog van alles ontdekt worden en gewend worden aan elkaar.
De derde nacht al konden we gewoon in ons bed slapen. Na kort piepen was het stil tot de volgende ochtend.

Het begint te klinken als een sprookje, maar ook met het “kind” des huizes Jaysey kan Pellè het goed vinden.

Ook loslopen ging al vrij snel enorm goed en we hebben erg veel gewandeld en Pellè genoot ervan!
Met andere honden gaat het ook prima, hij vindt, bijna, iedereen leuk! Ook heeft hij al gezwommen.

Met de buren heeft hij al kennis gemaakt en krijgt hij samen met Fly iedere dag een koekje over het hekje heen.

Een nadeeltje is dat hij wagen- en fietsziek blijkt te zijn. In de auto en in het kistje op de fiets kwijlt hij enorm!
Maar als dat het ergste is….
Wat ook minder leuk is (hoofdzakelijk voor hemzelf) is dat Pellè erg veel jeuk heeft. Er is geen vlo te bekennen, maar toch krabt hij de huid onder zijn oksels kapot en likt en bijt aan de onderkant van zijn pootjes. We zijn bij de dierenarts geweest, die hem overigens geweldig leuk vond, en zijn op zoek naar de oorzaak. Dat is nog niet zo makkelijk, want jeuk kan vele oorzaken hebben, andere voeding, stress, beestjes, etc .etc. Volgens de dierenarts kunnen zijn kromme (bassethound)pootjes nog voor problemen gaan zorgen als hij ouder wordt, maar dat zien we dan wel weer.

We hebben onze “1 april grap” nu ruim 4 weken en hebben hem al in ons hart gesloten. Hij is een vrolijke, geinige hond en we zijn blij dat we hem een fijne plek hebben kunnen geven waar hij de rest van zijn, hopelijk lange, leven kan blijven.

Hij doet overigens zijn naam eer aan, want hij kan goed voetballen!

Arco, Monique en Jaysey v.d. Berg uit Schoonhoven