Lizzy (Aria)

Wij mochten op zondag 10 januari Lizzy (toen nog Aria) ophalen in Apeldoorn. Aangezien het erg glad was, en er sneeuwstormen en sneeuwduinen enz voorspeld waren, zijn we lekker op tijd vertrokken. We hadden om 19.00 uur afgesproken, maar wij waren er al om 18.30 uur. Gelukkig was er een MacDonalds, dus een grote straf was het niet om even te wachten, zeker niet voor onze zoons van 6 en 8. Helaas verstreek de tijd zonder enig bericht van Dutchy Adoptions, dus zijn we toch maar eens zelf gaan bellen. Zo hoorde wij dat de chauffeurs problemen hadden ondervonden van het winterse weer in Duitsland en dus wat later zouden arriveren. Uiteindelijk waren ze om 22.00 uur ter plaatse, en het wachten was voor ons meteen vergeten. Wat een schatjes zaten er daar in die auto, en dan heb ik het natuurlijk ook over de hondjes! haha. Onze Lizzy zat in een bench met Manou (die ook op de site staat) Ik had ze zo allebei mee kunnen nemen, maar we hebben al een hond en drie is iets (maar dan ook een klein beetje) te veel. Toen we thuis aankwamen bleek Lizzy haar kussen achterin de auto natgeplast te hebben, maar ja wat wil je ook, na zo’n lange reis in een busje en dan ineens in een wildvreemde auto. En het is nog steeds een pup en zal dus nog wel zindelijk getraind moeten worden…. dachten we. Niets was minder waar: de volgende dag en de dagen die daarop volgden deed ze netjes haar behoefte buiten. Alleen in het weekend had ze moeite met het lange wachten en kwam er spontaan een plasje toen ze sochtends uit haar bench mocht. Met onze andere hond Brandy gaat het ook heel goed. Brandy moest eerst heel erg wennen en keek wat zielig uit haar ogen, maar nu spelen ze hartstikke leuk samen. Bij de dierendokter bleek dat Lizzy nog wel wat moeite heeft met andere honden. Vreemd is dat wel een beetje aangezien ze met een heleboel honden is “opgegroeid”. Dus we zijn gelijk begonnen met socialiseren, veel buiten lopen en elke keer als er iemand met een hond in de buurt liep ernaartoe rennen en vragen of de honden even aan elkaar mogen snuffelen omdat “die van mij moet socialiseren” . Het was een komisch gezicht. Ze is wat ouder als eerst gedacht werd. Via de site leerden wij dat ze ong 17 weken moest zijn als ze in Nederland zou komen, maar volgens haar paspoort ( en volgens onze dierenarts kan dat wel kloppen) is ze al 6 maanden. Voor ons maakt dat niets uit, wij twijfelden in eerste instantie al om een al wat oudere hond te adopteren, maar helaas mag ze geen puppycursus meer volgen omdat die eindigen bij 6 maanden. Waarschijnlijk wordt het dus een gehoorzaamheidscursus, maar zeker weten doen we dat nog niet. Het duurt nog wel even voor die begint en onze Lizzy laat zien dat ze heel goed is in leren. We hebben haar al het begrip “naast” “zit” “kom voor” geleerd. (Het is net of ze in Polen al begonnen zijn met trainen.) Dus waarschijnlijk is het tegen de tijd dat de cusus begint, niet meer nodig om er naartoe te gaan.
We zullen nog vele jaren van Lizzy mogen genieten en we zijn heel blij dat we haar hebben mogen adopteren.
We wensen Dutchy Adoptions veel succes in de jaren die gaan komen en zullen nog vaak de site bezoeken om naar de andere hondjes te kijken die erop staan.