Mika (Mia)

Hallo Karin,

Mia (ze heet nu Mika) is al goed gewend, ze heeft zich eigenlijk al direct aangepast.
Ik had een bench geleend voor de eerste paar dagen maar die heb ik helemaal niet nodig gehad, dus dag erna gelijk een leuke mand gekocht en ze heeft een grote wingchair voor zichzelf 🙂

Het is een erg lieve hond, ze blaft en jankt niet, doet haar behoeftes vanaf dag 1 buiten, zelfs nog niet eens op de parkeerplaats maar wacht echt tot we in het bos zijn. Alleen durf ik haar nog niet los te laten daar ze een heel erg jachtinstinkt heeft en waar ik woon is een bosrijkeomgeving met heel erg veel katten, konijnen etc. als ze die ziet is ze bijna niet te houden.
Ik ga wel soms naar een omheind hondenveldje zodat ze eens flink los kan rennen.
Ze heeft ook al een vriend dat is Sam is een hond geadopteerd uit Kroatie door een vriendin die ook in de flat woont, als die 2 samen zijn is het echt spelen en rennen :-).

Ik had mij geen betere hond kunnen wensen, is echt een wonder.Laatst was ze op de tafel gesprongen toen ik niet thuis was en had de keukenrol volledig aan flarden gescheurd (zie de foto), ze wist dat ze iets uitgevreten wat niet mag en toen ik binnenkwam begon ze dan ookdirect met slijmen, op der rug liggen zo van ik weet wel dat ik iets heb uitgevreten maar ik ben toch wel lief. (daar kun je ook niet boos op worden, ik moest stiekum lachen, maar wel laten merken dat dit niet mag).
Ze is ook een héééél erg grote knuffelkont, ik vind het leuk om haar van top tot teen te masseren (dat deed ik altijd bij mijn katten). Dat vind ze heerlijk blijft dan ook heel stil staan/liggen het liefste uren achter elkaar of aaien over haar buikje )

Wij zijn dan ook heel erg blij met haar, ik zou haar niet meer kunnen/willen missen.

Groetjes,

José Segers